Reis naar Whistler en Peak 2 Peak

9 juni zondag
Afscheid genomen van onze sympathieke Duitse gastvrouw Alex. We rijden terug naar Nanaimo. Er was een maraton langs de weg waar steeds de km.posten door veel vrijwilligers bezet werden. Het hele verkeer moest voorzichtig rijden!
Onderweg een sanitaire stop (altijd gratis en prima schoon zelfs midden in een bos!). Het was goed te merken dat het zondag was: er waren grote groepen vrouwen verzameld en met veel gejuich werden ze per grote kano te water gelaten! Er zat een trommelvrouw voorop om de maat te slaan. Prachtig om te zien!
Maar we moesten opschieten omdat we naar de veerboot gingen. Daar waren we om 12 uur maar de eerst volgende boot van 13 uur was al vol! We stonden op rij 13 en moesten dus wachten op 15 uur voor vertrek. In de tussenliggende tijd in de zon koffie gedronken en wat geslapen. Het was weer prachtig weer dus op de boot heerlijk op dek 6 gezeten/gelegen! Na aankomst zijn we van Vancouver naar Whistler gereden.
In Squamish (bij Whistler) aangekomen wezen de borden naar een waterval-park. Daar zijn we dus even gaan lopen en genieten van de prachtige uitzichten.
Het (Olympisch) dorp Whistler lijkt het veel op Oostenrijk. Ons Hotel: Whistler village is ook met veel hout gebouwd. We werden verrast met een grote woonkamer/keuken en badkamer, maar zonder bed??? Het bleek een 2 pers. opklapbed te zijn die in een kast verborgen was!
Bij het restaurant naast het hotel heerlijk gegeten. Ook nog boodschappen gedaan voor ontbijt en lunch. Daarna prima geslapen in ons opklapbed!
10 juni maandag
Gezellig in onze eigen kamer ontbeten, de zon scheen, dus snel naar buiten. Nordicwalking stokken mee, we wilden een lange trail maken boven in de sneeuw! Maar bij de liften vertelde ze dat alles afgesloten was wegens te zachte sneeuw! Balen!! toch naar boven en dat was prachtig.
We hebben tussen 10 uur en 14 uur genoten van sneeuw-ver-gezichten! De peak-2-peak kabelbaan (11 minuten) hebben we heen en terug afgelegd.
Ook even op de ronde sleetjes naar beneden gegleden, dat ging niet snel en was een hele klim retour!
De Olympische ringen en het stenen teken van de winterspelen moesten natuurlijk ook op de foto. Ook zagen we marmotten spelen tijdens onze koffiepauze.
Leon heeft de hele uitleg van het nieuwe mechanisme van de kabels en overbrengen, motor enz. bekeken, begrepen en mij weer uitgelegd! Daarna weer terug met de eerste lift naar beneden.
Daar zijn we de 13 km lange Valley Trail gaan lopen, rondom het dorp, golfbaan, groot meer: Alta Lake en door enkele mooie parken zoals het Rainbow park.
Overal waren mountain bikers en soms hardlopers. In het park lagen mensen met kleine kinderen en waren grote mannen met Beach volleybal bezig. Erg gezellig allemaal. Langs de weg waren leuke dingen gemaakt zoals reuze stoelen, metalen bellen en uitgewoonde antieke autoos. Daardoor was het erg afwisselend lopen. Natuurlijk waren er weer de inmiddels bekende banken waar altijd een herinnerings-plaatje op zit van een fam. aan iemand die gestorven is! Dat is toch veel mooier dan een grafsteen he? Wij maakten dankbaar gebruik van die banken. Want we waren weer toe aan...? (juist: een dutje!!)
Tegen 18 uur weer terug in het dorp bij de golfclub chocolade melk en later in de laatste zon op een dakterras gegeten.
Nu weer thuis in onze woonkamer, Leon op de bank en ik aan de eetkamertafel computeren voor het verslag. Al 5 keer is het inladen van de fotoos mislukt. als het nu niet lukt ga ik ermee ophouden en houden jullie de boot/sneeuw/wandel fotootjes maar te goed....